Non me acovardo aínda que me bañen os silencios mortos de cemiterios angostos, de mans que apuñalan a oscuridade, que se desangra; de encubertos bailes, que suscitan o pracer e o odio. ¡Non!, non hai motivos para acovardarse.
Covarde é só aquel que non loita consigo mesmo por toda a eternidade.
2 comentarios:
Que bem!! Gustoume moito!! Bicos dende o exilo de Ourense :-(
Encantoume... porque en toda esa oscuridade brilla a esperanza.
Cada vez escribes mellor, dunha forma máis sinceira, máis fresca e máis túa. Consigues transmitir moito.
Bicos
Publicar un comentario